اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۶۹۶: ای از دهان تنگت شهری شکر گرفته
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای از دهان تنگت شهری شکر گرفته نام رخ تو گل را از خاک برگرفته آن روی را مپوشان، زیرا که در ممالک بنیاد فتنه باشد روی قمر گرفته دیگر ز سر نگیرد با من جفا زمانه گر دیگرت ببینم یاری ز سر گرفته صد کاروان دل را در راه محنت تو هم دزد رخت برده، هم شحنه خر گرفته از تیر غمرهٔ تو هر بیدلی که داری سر در سپر کشیده، پا در جگر گرفته ما رنگ قصهٔ خود پوشیده از خلایق وآنگه ز غصهٔ ما عالم خبر گرفته هجر تو اوحدی را بیچاره کرده از غم وز اوحدی مرا تو بیچاره تر گرفته اوحدی مراغه ای