اوحدی مراغه ای
غزلیات
غزل شماره ۶۶۲: تا فاش گشت ذکر دهان چو قند تو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا فاش گشت ذکر دهان چو قند تو رغبت نمی کند به شکر دردمند تو محتاج قید نیست، که زندانیان عشق بیرون نمی روند به جور از کمند تو کشتند در کنار چمن سروها بسی لیکن نمی رسند به قد بلند تو گر صد غبار بر دل من باشد از غمت مشکل جدا شوم ز عنان سمند تو ور دیگری ز تیغ جفای تو سر کشد من سر نمی کشم، که شدم پای بند تو کردم فدای تو دل و دین و توان و جان تا خود کدام باشد ازین ها پسند تو؟ از دردت اوحدی سخنی دارد، ای نگار بشنو حکایتی که کند دردمند تو اوحدی مراغه ای