امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۱۷۶۹: به باغ سایه ابرست و آب در سایه
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به باغ سایه ابرست و آب در سایه ازین سبب من و جانان و خواب در سایه به سایه خفته بدم دی که یارم آمد و گفت چه خفته ای که رسید آفتاب در سایه فروغ روی تو تیزست، زلف بر لب نوش ز آفتاب نهد آن شراب در سایه مه منی و دل از روی تو به خط زان رفت که سوخته رود از ماهتاب در سایه کنون چو باد بیاید پیش از صبح به گلشنی که درو باشد آب در سایه به بانگ چنگ مگر ساقیم کند بیدار چو خفته باشم مست و خراب در سایه به بوستان منم امروز مجلسی و گلی روانه کرده میی چون گلاب در سایه در آفتاب همین ساقی است از رخ خویش دگر صراحی و نقل و شراب در سایه هوای گرم و تو نازک، برون مرو، جانا بنوش با من میهای ناب در سایه امیر خسرو دهلوی