امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۱۷۵۸: ای فراق تو یار دیرینه
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای فراق تو یار دیرینه غم تو غمگسار دیرینه درد تو میهمان هر روزه داغ تو یادگار دیرینه غرق خونم که می خلد هر دم در دلم خار خار دیرینه هر کسی را می و یاری ست و من بی خبر از خمار دیرینه هیچگه در حضور خواهم گفت محنت انتظار دیرینه ای دریغا که خاک خواهم شد با دل پر غبار دیرینه ای صبا، زینهار یاد دهش گه گه از دوستدار دیرینه گاه گاهی خرامشی نکنی بر سر خاک یار دیرینه چند گاهی خلاص یافته بود جانم از کار و بار دیرینه وه که باز آمدی و خسرو را بردی از دل قرار دیرینه امیر خسرو دهلوی