انوری ابیوردی
قصاید
قصیده شماره ۱۹۶ - در مدح ناصرالدین طوطیبک: ای رفته به فرخی و فیروزی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای رفته به فرخی و فیروزی باز آمده در ضمان به روزی بر لالهٔ رمح و سبزهٔ خنجر در باغ مصاف کرده نوروزی چون تیر نهاده کار عالم را یک ساعت در کمان تو گوزی تو ناصر دینی و ازین معنی یزدان همه نصرتت کند روزی در حمله درنده ای و دوزنده صف می دری و جگر همی دوزی پروانه سمندر ظفر باشد چون مشعلهٔ سنان بیفروزی فرزین بنهی به طرح رستم را آنجا که به لعب اسب کین توزی صد شه به پیاده پی براندازد آنرا که تو بازیی بیاموزی می ساز به اختیار من بنده تا خرمن فتنها همی سوزی ای روز مخالفانت شب گشته می خور به مراد خود شبانروزی انوری ابیوردی