امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۱۰۳۸: پای ناز ارچه گهی جانب ما نگذارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پای ناز ارچه گهی جانب ما نگذارد هم توان زیستن، ار جای به جا نگذارد این که هر بار گذارد قدم و زار کشد هم به یکبار همان تیغ چرا نگذارد؟ هیچ رنجیش مباد، ار چه درین بیماری هیچ روزی قدمی جانب ما نگذارد خود برد اشک به کو درد دل ماش، از آنک آنچه اندر دل ما هست صبا نگذارد دی به دشنامی ذکرم به زبانش می رفت شکر این لطف رهی جز به دعا نگذارد جان ترا سجده کند، ای بت کافر دل و بس هر نمازی که دگر هست روا نگذارد طاق ابروی بلند تو قومی محرابی ست که درو چشم تو جز خواب قضا نگذارد غمزه را گوی، گرت کشتن جمعی هوس است که کسی بهتر ازو حق بلا نگذارد سبق بیداد که پیش تو گرفته ست فلک بر رخ خسرو یک حرف خطا نگذارد امیر خسرو دهلوی