امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۷۶۶: دوش آتش زدی و گریه مرا یاری داد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دوش آتش زدی و گریه مرا یاری داد ناله من همه کو را شغب و زاری داد چشم دارم که به خواب اجلم خسپاند خاک کویت که مرا سرمه بیداری داد مست بگذشتی و شد بیخودیم رهزن عشق تا که همراه شد و بخت کرا یاری داد همه شب خلق در آسایش و من در فریاد روز بد بین که دلم را چه گرفتاری داد؟ یارب، از خون منش هیچ نگیری دامن گر چه در کشتن من داد جفا کاری داد عقل کو بر سر من کار نمایی کردی کارم افتاد، چو بر جان خط بیزاری داد همه در بار تو بستند دل و خسرو بین داد عقل و دل و دین، نیز به سر باری داد امیر خسرو دهلوی