امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۲۰۴: دل ز انعامت، مها، با التفاتی قانع است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل ز انعامت، مها، با التفاتی قانع است دیده در ماهی اگر بیند، رخت خوش طالع است گر برفت از شوق رویت دل ز دستم، باک نیست دل برفت و جان برفت و عقل و دین خوش قانع است نقطه خالش به رخ منشور حسن است و نشانست ملک لطف دلبری را روی خوبش جامع است جنت و دوزخ بهشت و مردگی عین حیات بی تو جنت دوزخ است و زندگانی ضایع است چون بنفشه خم گرفته قامتم در هجر تو همچو نرگس چشم من باز است و اشکش دامع است کاکل مشکین پریشان بر رخ چون مه فگن تا بپندارند کابری بر رخ مه واقع است همچو ابر بی حیا سرگشته و برگشته باد هر که خسرو را ز ماه روی خوبت مانع است امیر خسرو دهلوی