اقبال لاهوری
جاویدنامه
زنده رود رخصت میشود از فردوس برین و تقاضای حوران بهشتی : شیشهٔ صبر و سکونم ریز ریز
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شیشهٔ صبر و سکونم ریز ریز پیر رومی گفت در گوشم که خیز آن حدیث شوق و آن جذب و یقین آه آن ایوان و آن کاخ برین با دل پر خون رسیدم بر درش یک هجوم حور دیدم بر درش بر لب شان زنده رود ای زنده رود زنده رود ای صاحب سوز و سرود شور و غوغا از یسار و از یمین یکدو دم با ما نشین ، با ما نشین زنده رود راهرو کو داند اسرار سفر ترسد از منزل ز رهزن بیشتر عشق در هجر و وصال آسوده نیست بی جمال لایزال آسوده نیست ابتدا پیش بتان افتادگی انتها از دلبران آزادگی عشق بی پروا و هر دم در رحیل در مکان و لامکان ابن السبیل کیش ما مانند موج تیز گام اختیار جاده و ترک مقام حوران بهشت شیوه ها داری مثال روزگار یک نوای خوش دریغ از ما مدار اقبال لاهوری