اقبال لاهوری
زبور عجم
هنگامه را که بست درین دیر دیر پای : هنگامه را که بست درین دیر دیر پای
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هنگامه را که بست درین دیر دیر پای زناریان او همه نالنده همچو نای در ’بنگه فقیر و به کاشانهٔ امیر غمها که پشت را به جوانی کند دو تای درمان کجا که درد بدرمان فزون شود دانش تمام حیله و نیرنگ و سیمیای بی زور سیل کشتی آدم نمی رود هر دل هزار عربده دارد به ناخدای از من حکایت سفر زندگی مپرس در ساختم بدرد و گذشتم غزل سرای آمیختم نفس به نسیم سحر گهی گشتم درین چمن به گلان نانهاده پای از کاخ و کو جدا و پریشان بکاخ و کوی کردم بچشم ماه تماشای این سرای اقبال لاهوری