اقبال لاهوری
زبور عجم
تو کیستی ز کجائی که آسمان کبود : تو کیستی ز کجائی که آسمان کبود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تو کیستی ز کجائی که آسمان کبود هزار چشم براه تو از ستاره گشود چه کویمت که چه بودی چه کرده ئی چه شدی که خون کند جگرم را ایازی محمود تو آن نئی که مصلی ز کهکشان میکرد شراب صوفی و شاعر تر از خویش ربود فرنگ اگرچه ز افکار تو گره بگشاد به جرعه دگری نشئه ترا افزود سخن ز نامه و میزان دراز تر گفتی به حیرتم که نبینی قیامت موجود خوشا کسی که حرم را درون سینه شناخت دمی تپید و گذشت از مقام گفت و شنود از آن بمکتب و میخانه اعتبارم نیست که سجده ئی نبرم بر در جبین فرسود اقبال لاهوری