عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۴۴۲: هر که هست اندر پی بهبود خویش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر که هست اندر پی بهبود خویش دور افتادست از مقصود خویش تو ایازی پوستین را یاد دار تا نیفتی دور از محمود خویش عاشقی باید که بر هم سوزد او عالمی از آه خون آلود خویش نیست از تو یک نفس خشنود دوست تا تو هستی یک نفس خشنود خویش زاهد افسرده چوب سنجد است خوش بسوز ای عاشق اکنون عود خویش حلقهٔ معشوق گیر و وقف کن بر در او جان غم فرسود خویش چون درین سودا زیان از سود به پس درین سودا زیان کن سود خویش تا کی از بود تو و نابود تو درگذر از بود و از نابود خویش آتشی در هستی تاریک زن پس برون آی از میان دود خویش گر فنا گردی چو عطار از وجود فال گیر از طالع مسعود خویش عطار نیشابوری