عطار نیشابوری
بیان وادی طلب
حکایت شبلی که گاه مردن زنار بسته بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
وقت مردن بود شبلی بی قرار چشم پوشیده دلی پرانتظار در میان زنار حیرت بسته بود بر سر خاکستری بنشسته بود گه گرفتی اشک در خاکستر او گاه خاکستر بکردی بر سر او سایلی گفتش چنین وقتی که هست دیده ای کس را که او زنار بست گفت می سوزم، چه سازم، چون کنم چون ز غیرت می گدازم چون کنم جان من کز هر دو عالم چشم دوخت این زمان از غیرت ابلیس سوخت چون خطاب لعنتی او راست بس از اضافت آید افسوسم بکس مانده شبلی تفته و تشنه جگر او به دیگر کس دهد چیزی دگر گر تفاوت باشدت از دست شاه سنگ با گوهر نه ای تو مرد راه گر عزیز از گوهری ،از سنگ خوار پس ندارد شاه اینجا هیچ کار سنگ و گوهر را نه دشمن شو نه دوست آن نظرکن تو که این از دست اوست گر ترا سنگی زند معشوق مست به که از غیری گهر آری به دست مرد باید کز طلب در انتظار هر زمانی جان کند در ره نثار نه زمانی از طلب ساکن شود نه دمی آسودنش ممکن شود گر فرو افتد زمانی از طلب مرتدی باشد درین ره بی ادب عطار نیشابوری