عطار نیشابوری
بخش دوازدهم
الحکایه والتمثیل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بر آن پیر زن شد مرد مهجور که برگو سرگذشتی گفت هین دور سرکس می ندارم این زمان من که سرگم کرده اند این ریسمان من ببین چندین طلب کار دگرگون زفان ببریده و سر داده بیرون چه گویم چون زفان این ندارم دلم خون گشت جان این ندارم فلک گرچه بسی بربوک بشتافت لباس سوک یافت از دردنایافت چه گر کوه این حقیقت را کمر بست بریخت آخر که بادش بود در دست چو دریا هرک زینجا قطرهٔ برد ز رنج تشنگی هم خشک لب مرد اگر خورشید گویم با رخی زرد شود در کوش هر شب هم بدین درد اگر ماهست می بینی که هر ماه سپر بندازد از حیرت درین راه زمین خود خاک بر سر دارد از غم فلک سرگشته در افسوس و ماتم دهان آلوده عرش و در شکم هیچ گرفته لوح لوح از سر قلم هیچ عطار نیشابوری