محیی الدین ابن عربی
رساله وجودیه (ترجمه فارسی)
پرسش و پاسخ 8
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سؤال : ابصار خداوند متعال را درک نمی کند و تو به خلاف او می گویی و آنچه می گویی حقیقتش چیست ؟ جواب : بر آن چه که گفتیم معنی قول اوست که « درک نمی کند او را ابصار و او ابصار را درک می کند.» یعنی نیست کسی و نیست بصری با او که او را درک کند. پس اگر جایز باشد که در وجود غیر او باشد، جایز است که غیر او، او را درک کند و خداوند سبحانه و تعالی ما را به قولش تنبیه کرد که : « ابصار او را درک نکنند.» به این که سوای او غیری نیست یعنی غیر او، او را درک نکند بلکه اوست که او را درک می کند و او الله است. پس غیری جز او نیست پس او درک کننده ای است که برای خودش و به خودش است و نه برای غیر. پس او را ابصار درک نمی کند چون که ابصاری، جز وجود او نیست و کسی که بگوید : همانا آن ابصار او را درک نمی کنند به خاطر این که آن ها محدث هستند و محدث قدیم را درک نمی کند و قدیم باقی است، این بعد، بعیدی است. خودش را نمی شناسد چون که نه شیء و نه ابصاری جز او وجود دارد. پس او و وجودش را بدون وجود ادراکی بدون کیفیّت درک می کند و بدون غیرش و برای همین گفتم : پروردگارم را به او شناختم بدون هیچ شک و ریبی پس ذات من ذات اوست حقیقتاً بدون هیچ نقص و عیبی و هیچ غیری بین این دو نیست پس نفس من ظهور کننده غیبی و کسی که او را به نفس من شناخت بدون هیچ امتزاج و شوبی واصل شدم به وصال محبوب بدون هیچ بعدی و قربی و نایل شدم عطای صاحب قدم را بدون هیچ منّتی و سببی و برای او نفس من فانی نشد و باقی نماند برای او دومی لیکن به تحقیق که عاری شده از تو از عبدی و از ربی محیی الدین ابن عربی