مولانا بلخی
غزلیات مولانا - حروف م ، ن ، و
غزل شمارهٔ ۲۱۸۹: بازم صنما چه میفریبی تو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بازم صنما چه می فریبی تو بازم به دغا چه می فریبی تو هر لحظه بخوانیم کریمانه ای دوست مرا چه می فریبی تو عمری تو و عمر بی وفا باشد ما را به وفا چه می فریبی تو دل سیر نمی شود به جیحون ها ما را به سقا چه می فریبی تو تاریک شده ست چشم بی ماهت ما را به عصا چه می فریبی تو ای دوست دعا وظیفه بنده ست ما را به دعا چه می فریبی تو آن را که مثال امن دادی دی با خوف و رجا چه می فریبی تو گفتی به قضای حق رضا باید ما را به قضا چه می فریبی تو چون نیست دواپذیر این دردم ما را به دوا چه می فریبی تو تنها خوردن چو پیشه کردی خوش ما را به صلا چه می فریبی تو چون چنگ نشاط ما شکستی خرد ما را به سه تا چه می فریبی تو ما را بی ما چه می نوازی تو ما را با ما چه می فریبی تو ای بسته کمر به پیش تو جانم ما را به قبا چه می فریبی تو خاموش که غیر تو نمی خواهیم ما را به عطا چه می فریبی تو مولانا بلخی