مولانا بلخی
غزلیات مولانا - حروف م ، ن ، و
غزل شمارهٔ ۲۱۷۹: تو جام عشق را بستان و میرو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تو جام عشق را بستان و می رو همان معشوق را می دان و می رو شرابی باش بی خاشاک صورت لطیف و صاف همچون جان و می رو یکی دیدار او صد جان به ارزد بده جان و بخر ارزان و می رو چو دیدی آن چنان سیمین بری را بده سیم و بنه همیان و می رو اگر عالم شود گریان تو را چه نظر کن در مه خندان و می رو اگر گویند رزاقی و خالی بگو هستم دو صد چندان و می رو کلوخی بر لب خود مال با خلق شکر را گیر در دندان و می رو بگو آن مه مرا باقی شما را نه سر خواهیم و نی سامان و می رو کیست آن مه خداوند شمس تبریز درآ در ظل آن سلطان و می رو مولانا بلخی