مولانا بلخی
غزلیات مولانا - حروف م ، ن ، و
غزل شمارهٔ ۲۰۶۲: سیر نشد چشم و دل از نظر شاه من
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سیر نشد چشم و دل از نظر شاه من سیر مشو هم تو نیز زین دل آگاه من مشک و سقا سیر شد از جگر گرم من هیچ به جز آب نیست لذت و دلخواه من درشکنم کوزه را پاره کنم مشک را روی به دریا نهم نیست جز این راه من چند شود تر زمین از مدد اشک من چند بسوزد فلک از تبش و آه من چند بگوید دلم وای دلم وای دل چند بگوید لبم راز شهنشاه من رو سوی بحری کز او هر نفسی موج موج آمد و اندرربود خیمه و خرگاه من آب خوشی جوش کرد نیم شب از خانه ام یوسف حسن اوفتاد ناگه در چاه من ز آب رخ یوسفی خرمن من سیل برد دود برآمد ز دل سوخته شد کاه من خرمن من گر بسوخت باک ندارم خوشم صد چو مرا بس بود خرمن آن ماه من عقل نخواهم بس است دانش و علمش مرا شمع رخ او بس است در شب بی گاه من گفت کسی کاین سماع جاه و ادب کم کند جاه نخواهم که عشق در دو جهان جاه من در پی هر بیت من گویم پایان رسید چون ز سرم می برد آن شه آگاه من مولانا بلخی