مولانا بلخی
غزلیات مولانا - حروف م ، ن ، و
غزل شمارهٔ ۱۵۶۰: تا عشق تو سوخت همچو عودم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا عشق تو سوخت همچو عودم یک عقده نماند از وجودم گه باروی چرخ رخنه کردم گه سکه آفتاب سودم چون مه پی آفتاب رفتم گه کاهیدم گهی فزودم از تو دل من نمی شکیبد صد بار منش بیازمودم این بخشش توست زور من نیست گر حلقه سیم درربودم گر دشمن چاشتم خفاشم ور منکر احمدم جهودم تفهیم تو تیز کرد گوشم کان راز شریف را شنودم سیل آمد و برد خفتگان را من تشنه بدم نمی غنودم صیقل گر سینه امر کن بود گر من ز کسل نمی زدودم توفیر شد از مکارم تو هر تقصیری که من نمودم من جود چرا کنم به جلدی کز جود تو مو به موی جودم از عشق تو بر فراز عرشم گر بالایم وگر فرودم از فضل تو است اگر ضحوکم از رشک تو است اگر حسودم بس کردم ذکر شمس تبریز ای عالم سر تار و پودم مولانا بلخی