مولانا بلخی
غزلیات مولانا - حروف م ، ن ، و
غزل شمارهٔ ۱۵۵۲: ما آفت جان عاشقانیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ما آفت جان عاشقانیم نی خانه نشین و خانه بانیم اندر دل تو اگر خیال است می پنداری که ما ندانیم اسرار خیال ها نه ماییم هر سودا را نه ما پزانیم دل ها بر ما کبوترانند هر لحظه به جانبی پرانیم تن گفت به جان از این نشان کو جان گفت که سر به سر نشانیم آخر تو به گفت خویش بنگر کاندر دهن تو می نشانیم هر دم بغل تو را گرفته در راحت و رنج می کشانیم تا آتش و آب و بادطبعی ما باده خاکیت چشانیم وان گاه دهان تو بشوییم آن جا برسی که ما نهانیم چون رخت تو در نهان کشیدیم آنگه بینی که ما چه سانیم چون نقش تو از زمین ببردیم دانی که عجایب زمانیم هر سو نگری زمان نبینی پس لاف زنی که لامکانیم همرنگ دلت شود تن تو در رقص آیی که جمله جانیم لب بر لب ما نهی تو بی لب اقرار کنی که همزبانیم ای شمس الدین و شاه تبریز از بندگیت شهنشهانیم مولانا بلخی