غزل شمارهٔ ۸۰۲: می‌رسد یوسف مصری همه اقرار دهید

متن دانلود

می توانید متن را اصلاح نمایید:

می رسد یوسف مصری همه اقرار دهید
می خرامد چو دو صد تنگ شکر بار دهید

جان بدان عشق سپارید و همه روح شوید
وز پی صدقه از آن رنگ به گلزار دهید

جمع رندان و حریفان همه یک رنگ شدیم
گروی ها بستانید و به بازار دهید

تا که از کفر و ز ایمان بنماند اثری
این قدح را ز می شرع به کفار دهید

اول این سوختگان را به قدح دریابید
و آخرالامر بدان خواجه هشیار دهید

در کمینست خرد می نگرد از چپ و راست
قدح زفت بدان پیرک طرار دهید

هر کی جنس است بر این آتش عشاق نهید
هر چه نقدست به سرفتنه اسرار دهید

کار و بار از سر مستی و خرابی ببرید
خویش را زود به یک بار بدین کار دهید

آتش عشق و جنون چون بزند بر ناموس
سر و دستار به یک ریشه دستار دهید

جان ها را بگذارید و در آن حلقه روید
جامه ها را بفروشید و به خمار دهید

می فروشیست سیه کار و همه عور شدیم
پیرهن نیست کسی را مگر ایزار دهید

حاش لله که به تن جامه طمع کرده بود
آن بهانه ست دل پاک به دلدار دهید

طالب جان صفا جامه چرا می خواهد
و آنک برده ست تن و جامه به ایثار دهید

عنکبوتیست ز شهوت که تو را پرده کشد
جامه و تن زر و سر جمله به یک بار دهید

تا ببینید پس پرده یکی خورشیدی
شمس تبریز کز او دیده به دیدار دهید

مولانا بلخی