مولانا بلخی
غزلیات مولانا - حرف (د)
غزل شمارهٔ ۷۲۴: گرمابه دهر جان فزا بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گرمابه دهر جان فزا بود زیرا که در او پری ما بود مر پریان را ز حیرت او هر گوشه مقال و ماجرا بود عقلست چراغ ماجراها آن جا هش و عقل از کجا بود در صرصر عشق عقل پشه ست آن جا چه مجال عقل ها بود از احمد پا کشید جبریل از سدره سفر چو ماورا بود گفتا که بسوزم ار بیایم کان سو همه عشق بد ولا بود تعظیم و مواصلت دو ضدند در فسحت وصل آن هبا بود آن جا لیلی شدست مجنون زیرا که جنون هزار تا بود آن جا حسنی نقاب بگشود پیراهن حسن ها قبا بود یوسف در عشق بد زلیخا نی زهره و چنگ و نی نوا بود وان نافخ صور مانده بی روح کان جا جز روح دوست لا بود در بحر گریخت این مقالات زیرا هنگام آشنا بود مولانا بلخی