جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۲۷۱: بیا ساقی که شد با می پرستان عهد گل تازه
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بیا ساقی که شد با می پرستان عهد گل تازه فکند آواز بلبل در چمن زین معنی آوازه کهن رسمیت توبه ترک آن خوشتر درین موسم که سبزه خرم است و سوری و سوسن تر و تازه ز باد محنت دوران شد ابتر دفتر عیشم کند زابریشم چنگش مغنی کاش شیرازه در ایوان خرابات آر رو ازکعبه تا بینی علو همت بانی و حسن صنعت رازه قیاس کار جانبازان مکن بر حال رعنایان که باشد سرخ روی غازیان از خون نه از غازه به طرف عارض آن خط بس، زنخدان نیست جای او همان بهتر که ننهد پای خود بیرون ز اندازه مکن در سینه جامی خانه شهرآشوب شوخی را که دارد خانه از شهر وفا بیرون دروازه جامی هروی