جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۲۴۴: دانی که چیست بر رخم این اشک لاله گون
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دانی که چیست بر رخم این اشک لاله گون عشقت چکاند از دل من قطره های خون خون دلم ز آتش توست آمده به جوش آتش چو تیز گشت ز سر می رود برون آتش ز آب کشته شود وین عجب کز اشک هر لحظه زنده تر شودم آتش درون چشم من از خیال لبت اشکریز هست پر می صراحیی که فتاده ست سرنگون هم آدمی فریفته توست هو پری زین لعل پر فسانه وزین چشم پر فسون گر عاجزم به دست رقیب تو دور نیست شیر فلک سگان درت را بود زبون جامی نظر به عارض و خط تو دوخته ست کز آب و سبزه نور بصر می شود فزون جامی هروی