جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۲۳۴: به ترک عاشقی ای پندگو مده پندم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به ترک عاشقی ای پندگو مده پندم دلی که بگسلم از عشق با چه پیوندم ز عمر رفته مرا نیست حسرتی چندان جز آنکه عمر نه در عشق رفت یکچندم به طعن نام سگی می نهد رقیبم داغ خوشم به داغ سگی چون تویی خداوندم تو تیغ در کف و من زیر تیغ تو از ذوق چو زخم عرقه به خون لب گشاده می خندم مرا همیشه دعا از بلا سپر می بود چو تیر غمزه ات آمد سپر بیفکندم چو دم ز شعر زنم عیب من مکن جامی که شعر خوش هنر و من به آن هنرمندم ز طعن زاده طبعم زبان نطق ببند که طعن او به مثل هست طعن فرزندم جامی هروی