جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۲۲۵: ما به راه طلب وصل تو نعل افکندیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ما به راه طلب وصل تو نعل افکندیم وز لب لعل تو دندان طمع برکندیم دور پرگار فلک رسم جدایی انگیخت تا درین دایره کی باز به هم پیوندیم کس گرفتار مبادا به ملاقات رقیب نپسندیم به کس آنچه به خود نپسندیم با تو بودیم چو تن همنفس جان یکچند زنده اکنون به مددگاری آن یکچندیم استینها ز دو ساعد بودت صره سیم دست بگشای که بس مفلس و حاجتمندیم نیست بهر غرضی بودن ما در کویت با سگان تو به زنجیر ارادت بندیم دی گذشتی به من و سایه سرو تو فتاد ما چو جامی ز وصالت به همین خرسندیم جامی هروی