جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۲۰۹: به خود گمان من آن بود در بدایت عشق
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به خود گمان من آن بود در بدایت عشق که کوس ملک زنم زود در ولایت عشق دریغ و درد که هم در میان فرو رفتم ندیده بارقه لطفی از نهایت عشق ز کارخانه عشقم جز این نصیبی نیست که بر زبان گذرد گه گهم حکایت عشق حقوق عشق رعایت چنانچه می باید نیافت زین بود از عاشقان شکایت عشق پی نزول هر آیت شنیده ام سببی برون بود ز سببها نزول آیت عشق ز جور دهر پناهی گرفته هر بیدل پناه من چه بود سایه عنایت عشق چه سود سعی تو جامی به آن بود که نهی زمام مصلحت اندر کف کفایت عشق جامی هروی