جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۱۶۴: بیا که قاصد فرخنده پی ز راه رسید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بیا که قاصد فرخنده پی ز راه رسید رساند مژده که شاه جهان پناه رسید فروغ نور جمالش به چشم مهر افتاد صدای کوس جلالش به گوش ماه رسید سرود مجلس رندان دردنوش اینست که شاه تخت جلالت به تختگاه رسید شدند نعره زنان ناشنیده نغمه نی که این نوا به مقیمان خانقاه رسید بخند گو لب مظلوم از بشارت بخت که دادبخش به سر وقت دادخواه رسید گناه بود کزو دور زیستم یکچند چها به روی من از شرم این گناه رسید چو کرد دعوی شادی دلم به مقدم او ز اشک شادیش از هر مژه گواه رسید رسید جذبه لطفی به هر ضعیف از وی بدان مثابه که از کهربا به کاه رسید به هر گدا که چو جامی فکند گوشه چشم ز خاک راه مذلت به صدر جاه رسید جامی هروی