جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۱۳۵: اشکم به گلو گر ره فریاد نبندد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اشکم به گلو گر ره فریاد نبندد ناله گرهم در دل ناشاد نبندد از کلک مصور مطلب صورت شیرین کین نقش بجز تیشه فرهاد نبندد ترسم رگ جان بگسلدم کاش ازین پیش آن موی میان خنجر بیداد نبندد گو خون مرا ریز چو جلاد به شرطی کز روی خودم دیده چو جلاد نبندد گر فاخته بیند به چمن کاکل آن سرو در دل شکسن طره شمشاد نبندد محمل کش حاجی چو بود خضر چه باک است گر مطهره از دجله بغداد نبندد استاد خط آمد لب او کی شود استاد جامی چو خیال خط استاد نبندد جامی هروی