جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۱۳۲: دی چو به بوستان تو را جا به کنار آب شد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دی چو به بوستان تو را جا به کنار آب شد آب ز عکس روی تو چشمه آفتاب شد جست به باغ بی رخت لمعه برق آه من شاخ درخت شعله زد مرغ چمن کباب شد خواستم از خدا که دل مایل مهر گرددت در حق تو دعای من شکر که مستجاب شد محتسب سبو شکن دید صفای جامی می مشرب میگساریش مانع احتساب شد ره به حریم بزم تو بود برون ز وسع من سوی توام زمام کش زمزمه رباب شد دیده عقل تیزبین شد ز فروغ عشق تو هرچه خطا شمرده بود آن همگی صواب شد راند ز رسته درت جامی تنگدل سخن رشته نظم دلکشش سلک در خوشاب شد جامی هروی