جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۱۱۶: چو ترک سرکشم بر عزم میدان پشت زین گیرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو ترک سرکشم بر عزم میدان پشت زین گیرد چو گوی اندر خم چوگان سر مردان دین گیرد به کس چون خلعت وصلش پسندم کز حسد میرم اگر خاکش ببوسد دامن و باد آستین گیرد کله چون کج نهاده لب می آلوده برون آید به یک عشوه ز شاهان جهان تاج و نگین گیرد ننالم گر خورم صد تیر بر جان از کمان او ندارم تاب آن کز من خم ابروش چین گیرد ز نورسته خطش گرد شکر مردم معاذالله ز روزی کش غبار مشک گرد یاسمین گیرد من بیخواب هر شب آستانش را کنم بالین به قصد آنکه آنجا شایدم خواب پسین گیرد خط سبزش به بالای لب نوشین به آن ماند که طوطی رنگ پرهای مگس در انگبین گیرد به هر محمل چو مجنون غیر لیلی کس نمی بیند چه دور از وی اگر دنبال هر محمل نشین گیرد گیاه درد و غم را بیخ گردد رگ رگ جامی چو با اندوه هجران جای در زیر زمین گیرد جامی هروی