جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۱۱۳: باده چون بی غش و ساقی چو پریوش باشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باده چون بی غش و ساقی چو پریوش باشد دعوی توبه درین وقت چه ناخوش باشد صفت جام جهان بین که حکیمان گویند رمزی از جام بلور و می بی غش باشد مدعی گر نخورد می بگذارش که مدام خاطر از وسوسه زهد مشوش باشد آتشین می به کفم نه که جز این آتش نیست رند میخواره که مستوجب آتش باشد از دل غیب نما نقش خط و خال بشوی روی آیینه نشاید که منقش باشد بر حذر باش درین خوابگه عیش مباد تیغها تعبیه اش در ته مفرش باشد از سبو باده کشد دلشده جامی نه ز جام رند باید که درین شیوه سبوکش باشد جامی هروی