جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۶۹: منم که دعوی عشق تو رسم و راه من است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
منم که دعوی عشق تو رسم و راه من است گواه صدق درین دعوی اشک و آه من است حریم دیر مغان را گرفته خانقهم خم شراب کهن پیر خانقاه من است گرم ز مهر تو مانع نگشت موی سفید عذار تو به خط سبز عذرخواه من است خوش آنکه سرخوشت از دور دیدم و گفتم اگر غلط نکنم سرو کج کلاه من است مرا ز سایه دیوار خویش دور مکن کز آفتاب حوادث همین پناه من است مرا چه غم که جهان را سپاه غم گیرد چو عشقت از همه غمها گریزگاه من است چه مرد عشق توبودم اگر به تیغ جفا بریخت غمزه تو خون من، گناه من است چو از صفای ارادت زنم به عشق تو دم ضمیر پاک و دل روشنت گواه من است ز بوستان لطایف چو جامی آن چمنم که وصف عارض و خطت گل وگیاه من است جامی هروی