جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۶۶: ای خوش آن عاشق که با یار خود است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای خوش آن عاشق که با یار خود است زنده از دیدار دلدار خود است خرم آن بلبل که با گلبانگ شوق کرده جا برطرف گلزار خود است می طپد نالان دل من گوییا در سماع از ناله زار خود است برندارد یار ما ز آیینه چشم همچو ما مشتاق دیدار خود است با لب نوشین طبیب آمد ولی در کمین جان بیمار خود است کی چشد ذوق گرفتاری عشق هر که چون زاهد گرفتار خود است عمر جامی گرچه در کار تو رفت تا تو رفتی بی تو در کار خود است جامی هروی