جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۴۲: چو در طریق ارادت نگار ما دودل است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو در طریق ارادت نگار ما دودل است به هر کجا رود از کوی یکدلان بحل است ز چین به لوح جبینش هزار نقش خطاست چه سود ازانکه رخش رشک صورت چگل است ز لطف و قهر وی آسودگی نیابد کس مزاج او چو نه در طور حسن معتدل است به تیغ فرقت ازو به که بگسلم پیوند به زلف او رگ جانم اگرچه متصل است چو ریخت بیگنهم خون ز عکس خون من است که سرخ گشته رخ او نه آنکه منفعل است گیاه مهر چه بویم ازو که دست قضا فشانده تخم جفا کاریش در آب و گل است به دلبری که نبود اهل، داد دل جامی کنون ز کرده خود پیش اهل دل خجل است جامی هروی