جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۳۲: تا کرد جا به گوشم آوازه جمالت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا کرد جا به گوشم آوازه جمالت خلوتسرای دل شد جولانگه خیالت در هجر تو بمردم نشنیده بوی وصلت در دام تو فتادم نادیده زلف و خالت تو شاه ملک حسنی من تنگدل گدایی در خاطرم نگنجد اندیشه وصالت شرح ملامت خویش از هجر تو چه گویم ترسم که طبع نازک گیرد ازان ملالت بر آسمان نتابد ماهی به احترامت دربوستان نروید سروی به اعتدالت از آسمان مه افتد در سجده بر زمینت گر بر زمین بتابد یک گوشه از هلالت گفتی که سرخ رو شد جامی ز نظم رنگین آری ز گفته خود دارد بسی خجالت جامی هروی