جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۱۹: خار غم بیخ فرو برده در آب و گل ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خار غم بیخ فرو برده در آب و گل ما غنچه کم خاسته زین خار چو پر خون دل ما بس که در راه تو ای کعبه جان گریانیم بر سر آب چو کشتیست روان محمل ما شب برد ناله ما خواب رفیقان سفر به که از منزل شان دور بود منزل ما دل نهادیم به بی حاصلی خود چه کنیم حاصلی نیست ز سعی دل بیحاصل ما کشته خنجر تسلیم بود عاشق تو نیست حاجت که کشی تیغ پی بسمل ما شغل مرغان اولی اجنحه پروانگی است تا ز شمع رخت افروخته شد محفل ما جامی از مشکل خود پرده چه سان بگشایم گر نه رشح قلمت شرح کند مشکل ما جامی هروی