جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۱۷: عید شد و عالمی کشته جولان تو را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عید شد و عالمی کشته جولان تو را تا که قبول اوفتد از همه قربان تو را نعل سم توسنت حیف بود بر زمین دیده عشاق باد عرصه میدان تو را بردن دلهات کار، غارت دینها شعار به که نیفتد دوچار هیچ مسلمان تو را تیغ سیاست بکش خون اسیران بریز دولت خوبی چو داد حشمت سلطان تو را می فکنی تیر و من رنجه که ناگه برد این جگر آتشین آب ز پیکان تو را ابر سیه گو سحر روزن مشرق ببند مطلع خورشید بس چاک گریبان تو را راحله را جامیا ریگ حرم ساز جا چند کند پای بند خاک خراسان تو را جامی هروی