جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۴۸۹: ای که به شیرین سخنی نرخ شکر می شکنی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای که به شیرین سخنی نرخ شکر می شکنی حبک اضنی بدنی شوقک افنی وسنی چهره برافروخته ای جان کسان سوخته ای ماه کدامین فلکی شمع کدام انجمنی دیده کنم فرش رهت چون تو به سویم گذری سر فکنم در قدمت گر تو ز پایم فکنی گشت چمن کن بگشا غنچه صفت بند قبا تا نکند شاهد گل دعوی نازک بدنی پرده چو از چهره کشی حیرت شمع چگلی شانه چو در طره زنی غیرت مشک ختنی عشق تو و هستی من آتش و آبند به هم حین تغیبت بدا حین بدا غیبنی جامی اگر ساخت هدف یار سواد بصرت به که قدم پیش نهی دیده به هم برنزنی جامی هروی