جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۴۸۵: بپوش خط بناگوش نازنین کسی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بپوش خط بناگوش نازنین کسی که نیست ایمن ازین فتنه عقل و دین کسی به کین هیچکسان برمیان کمر بستی کمر نبسته چو تو هیچ کس به کین کسی به آن صلایه اقبال هر سری نه سزاست مباد خاک درت صندل جبین کسی به دستیاری دولت فلک سبیکه سیم چو ساعدت ننهاده در آستین کسی به خاک سوخته جانا مکن خرام مباد رسد به دامن تو آه آتشین کسی حریم خاص تو خواهم تمام روی زمین نخواهمت که نهی پای بر زمین کسی به زیر طره تو کرده جای خال سیاه چو هندویی که نشسته ست در کمین کسی خوش است عالم از انفاست ای صبا گویی گشاده ای گره از جعد عنبرین کسی بس است خاطر سحرآفرین تو را جامی چه حاجت است درین سحرت آفرین کسی جامی هروی