جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۴۸۱: سوی بیمار خود ای جان جهان دیر آیی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سوی بیمار خود ای جان جهان دیر آیی خواهی از غم بکشی زودش ازان دیر آیی عمر بس زود رود جان چو رود دیرآید چند چون عمر روی زود و چو جان دیر آیی هست در زاویه سینه خیال تو مقیم گرچه در دیده خونابه فشان دیر آیی مرکز دایره حسنی و خوبان جهان چشم بر راه تو لیکن به میان دیرآیی آمدی زود ولی کام دلم دیر دهی زودرس میوه ای اما به دهان دیرآیی زود رفتی که نهان آیم ازان می ترسم کآشکارا بروی زود و نهان دیرآیی جامی از چنگ رسد زمزمه عشق چرا گر نیی سنگ به فریاد و فغان دیرآیی جامی هروی