جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۴۶۴: بهر خدنگ آه از بیداد دلستانی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بهر خدنگ آه از بیداد دلستانی باشد به پهلوی دل هر استخوان کمانی از ناله دمادم فرسوده شد زبانم می بایدم ز آهن همچون جرس زبانی عمری به پیش تیرش بودی تنم نشانه اینک به سینه هرجا از زخم او نشانی از تاج سربلندان شد عالی آستانش زین آستان نباشد عالیتر آستانی آهی که دور ازان مه خوردم فرو به سینه بهر خراش جانم شد آتشین سنانی باشد بهار خرم آن رخ ز سبزه خط یارب مباد هرگز آسیبش از خزانی از ضعف و عجز و پیری جامی ز پا فتادی ای وای اگر نگیرد دست تو نوجوانی جامی هروی