جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۴۵۸: جهانی تازه شد از فیض تو ای ابر نوروزی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جهانی تازه شد از فیض تو ای ابر نوروزی من لب تشنه را تا چند بهر قطره ای سوزی سیه شد روز من زین غم که گیرم زلف شبرنگت نمی دانم که این دولت کیم خواهد شدن روزی ز تاب خشم رخ افروختی و آتش زدی در من معاذالله اگر بار دگر این آتش افروزی ز چشمت دلبری آموختی دل از همه بردی چه باشد کز لب جانبخش خود دلداری آموزی سلیمانی به ملک نیکویی خاتم لب لعلت مبادا دیو را بر خاتم لعل تو فیروزی مشو آهوی دام هر کس آن به کاندرین صحرا کمند همت اندازی و صید عزت اندوزی ز چاک جیب جان جامی کنی گم نقد عمر آخر برآن چاک ار نه از دامان وصلش وصله ای دوزی جامی هروی