جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۴۵۷: بتابی بر همه چون ماه و از من روی برتابی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بتابی بر همه چون ماه و از من روی برتابی به هر کس شکر و شیری و با من آتش و آبی کشی هر کج نهادی را کمان آسا به سوی خود مرا دور افکنی از پیش رو چون تیر برتابی شب از محراب ابرویت چو مانم باز بر یادش کنم بر سینه از ناخن هزاران شکل محرابی کنم شرح گرفتاری خود با تو ولی مشکل که ناگشته اسیر چون خودی این نکته دریابی مکن خاکسترم دور از درت بگذار تا باشد به شبها زیر پهلوی سگانت فرش سنجابی نشاند جوش خون عناب و عناب لبت خونم به جوش آورد و اینک اشک من زان گشته عنابی چو زد راه دلت نامهربانی دل بنه جامی به مهجوری و رنجوری و بی خوردی و بی خوابی جامی هروی