جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۴۵۴: چند باشم چشم بر در، گوش بر آواز پای
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چند باشم چشم بر در، گوش بر آواز پای روزی از راه ترحم بر من بیدل درآی گرچه برجا مانده ام در کنج هجر از ضعف تن چون رسد آواز پایت برجهم بیخود ز جای تا تو نگشادی در غمخانه ام نگشاد بخت یک در راحت به روی من درین محنت سرای هیچ مأوا را نباشد بی قدومت رونقی وای مأوایی که از وی پای گیری باز وای دولتی باشد که آیی از درم بگشادی روی رغم حاسد را به رویم این در دولت گشای لطفی از سر تا به پا گاهی به تشریف قدوم با غریبان دیار خویش لطفی می نمای تا قدم در کلبه جامی نهادی روز و شب چشم خود را زآستان خویش باشد سرمه سای جامی هروی