جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۴۳۷: خوش آنکه بود ز تو خانه ام پریخانه
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوش آنکه بود ز تو خانه ام پریخانه کجا شدی که شدم بی رخ تو دیوانه ز آشنایی عشقت چه حاصل است مرا جز آنکه گشته ام از صبر و هوش بیگانه حدیث وصل تو هر شب ز هوش می بردم به خواب می کشد آری سماع افسانه به اوج کنگره وصل چون کند پرواز چنین که شمع زد آتش به بال پروانه خبر مپرس ز پیمان زهد رندی را که داد دست ارادت به دست پیمانه ز زلف دلکش تو گرچه ماند جامی دور سری ز تیغ بلا شاخ شاخ چون شانه روانه می کند از چشم درفشان هر دم جواهر خدمات نیازمندانه جامی هروی