جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۳۷۱: چو نیست بخت که شب روی روشنت نگرم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو نیست بخت که شب روی روشنت نگرم فروغ شمع فتاده به روزنت نگرم پس از وفات به خاکم خرام بهر خدای که گرد خویش نشسته به دامنت نگرم پر از دعاست چو طومار دست من عمریست درین هوس که حمایل به گردنت نگرم چو گل نقاب گشایی چو دیگران بینند چو غنچه روی ببندی اگر منت نگرم چو خوشه پر شودم هر مژه ز دانه اشک چو بر کنار مه از مشک خرمنت نگرم شود لباس بقا تنگ بر من از غیرت چو کرده بند قبا چست بر تنت نگرم شوی به فن غزل شهره جهان جامی چنین که مست غزالان پرفنت نگرم جامی هروی