جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۳۶۵: از نهانخانه وصل تو جدا افتادم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از نهانخانه وصل تو جدا افتادم بین کجا بودم ازین پیش و کجا افتادم جانم از سطوت بی چونی تو بی چون بود دور ماندم ز تو در چون و چرا افتادم اصل هر نغمه که باشد نفس رحمت توست من ازان نغمه اصلی چو صدا افتادم داشتم با تو فراغت ز بلی و ز بلا یک بلی گفتم ودر دام بلا افتادم بودم از هستی خود تیره دل و تشنه جگر روی تو دیدم و در بحر صفا افتادم نیست جایی ز تو خالی به تمنای تو بود که درین هاویه حرص و هوا افتادم جامی از جام می عشق توام ای ساقی دست من گیر به جامی که ز پا افتادم جامی هروی