جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۳۶۴: خوش آنکه آینه سان رو به روی آن پسر افتم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوش آنکه آینه سان رو به روی آن پسر افتم فروغ حسن ازل بینم و به سجده درافتم کند جمال رخش جلوه ای ز عالم صورت که از مشاهده آن به عالم دگر افتم طریق عشق سپردم ازان مخاطره غافل که از دیار سلامت به خطه خطر افتم فتند اهل نظر چون به پایش از پس دیری شوم چو اشک دوان تا ز جمله زودتر افتم چو زان مه سفری خانه ام تهی بود آن به که من ز راحت خانه به محنت سفر افتم خبر رسید که باشد سری به بی خبرانش ز ذوق این خبر خوش سزد که بی خبر افتم چو نگذرد به سر من بر آن سرم که چو جامی به هر طرف که گذار افکند به رهگذر افتم جامی هروی