جامی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۳۵۹: زخط سبز خطان سبزه چون کند شادم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زخط سبز خطان سبزه چون کند شادم دهد شکوفه ز موی سفید خود یادم شمیم سنبل و بوی گلم ز باد چه سود چنین که عمر گرانمایه رفت بربادم چو شاخ میوه که آرد شکوفه پیش از برگ ندیده برگ جوانی به پیری افتادم ز گریه پای به گل مانده ام چو سرو و هنوز ز میل قامت گلچهرگان نه آزادم بغیر پشت خمیده نماند بر من هیچ پی سجودبتان بس که پشت خم دادم اگر نه همچو الف راستم چه تدبیر است به لوح هستی ازینسان نگاشت استادم دل از بتان پریزاد چون کنم جامی چو من ز مادر فطرت بدین صفت زادم جامی هروی